Sabah keyfi ?!

Aylar önce, demişim ki,  "Ececik sabahları çok tatlı oluyor... babasıyla haftasonu sabah keyfi yapıyorlar... bakalım ben işe başladıktan sonra haftasonları fındıkkurdumu nasıl paylaşacağız..."

Evet, Ece kuzusu sabahları hala çok tatlı, hatta eskisinden de tatlı, ona diyecek birşeyim yok. Boncuk boncuk gözleri, gerinen halleri, uyumaktan şişmiş ve sıcacık olmuş yanakları... Öpmeye sıkıştırmaya doyamıyor insan. Tadından yenmiyor yani.

Gel gör ki,  artık çok erken uyanıyor bu kuzucuk. Sabah 7 demeden, cin gibi ayakta. Dolayısıyla bir paylaşamama durumu sözkonusu değil :) ve bizim "sabah keyfi" yerini "sabah nöbeti"ne bırakmış durumda. Prensipte, cumartesi sabahı kim kalkıp Ece kuzusu ile sabahın kör bir vakti ilgilenmişse, pazar sabahı uyumaya hak kazanıyor. Neyse ki, kocam bana torpil geçiyor da, arada hem cumartesi hem pazar 10'lara kadar uyuyorum :)

Tabi kolay değil öyle iki sabah üstüste uyuyabilmek, benim de biraz stratejik hareket etmem gerekiyor bunu hakedebilmek için.

İşte bizde haftasonları durum şudur.

Cumartesi sabahı;

Ece cadısı sabahın kör vaktinde uyanır. Annesi tarafından anne-baba yatak odasına getirilir. Karnı itinayla doyurulur. Yatakta bir anneye bir babaya sataşır, burunlarını sıkar, gözlerini çıkarmaya çalışır, saçlarını çeker (babanın saçı yok malum, anneninkini çeker), ayağa kalkıp kendini oradan oraya atmaya başlar ki işte o zaman anne ya da babadan birinin kalkma vakti gelmiştir. Anne dört gözle bekler, baba alsın kuzuyu, onlar beraber salona ya da Ece'nin odasına geçip oyun oynasınlar da anne uyuyabilsin diye. Anne genelde kazanır.

Pazar sabahı;

Yine sabahın kör vakti ve yan odadan gelen "gelin beni alın!!!" emri. Anne emri yerine getirir. Ama bu sefer daha bir tedirgindir. Malum bu sefer nöbet O'nda. Yine de uyuyabilme umudu var, kocası kıyamaz çünkü O'na. Adımlarını dikkatli atması lazım yalnız.

1. İhtimal: Gerçekten o gün çok şanslıdır ve baba hemen alır Ece'yi "gel kızım biz gidelim, annen uyusun" der. Zafer annenindir :).

Tabi pazar sabahı bu iş o kadar kolay olmaz genelde. E baba da haklı tabi, uyumak O'nun da hakkı.

2. İhtimal: Yukarıdaki ihtimal geçekleşmezse eğer, anne ara ara ne kadar uykusuz olduğuyla ilgili ufak, masum, kesinlikle şikayet içermeyen cümleler kurar. Babaya, "aman da Ece'yle sen ilgilensen de ben uyusam" gibi direk cümleler kesinlikle kurmaz. Bu stratejinin en önemli parçası. Bu arada yine şanslıysa, babadan beklenen hamle gelir ve zafer annenindir :)

3.İhtimal: Babadan hala tık yoksa, anne son stratejik hamlesini yapar "Ececim, gel biz odana gidelim seninle, baban uyusun, çok yorgunmuş babacık!" :P. Burada annenin artık %50 şansı var, baba ya anneye kıyamaz ve dört gözle beklenen hamleyi yapar ya da bunun çok iyi fikir olduğu ile ilgili birşeyler mırıldanır ve başlar fosur fosur uyumaya.

Ama bazen stratejik hamleler konusunda baba anneden aşağı kalmaz, hatta anne zaten bu konuda babanın eline su dökemez. Önceki haftasonu yaptığı gibi!!!

Anne bütün adımlarını titizlikle attığı halde, son adımda baba "Karımmmm, sana zahmet Ece'nin altını değiştirebilir misin, sonra biz kızımla oynarız, sen de uyursun biraz" der en sevimli haliyle. İşte o zaman anne yenilgiyi kabullenir. Ece'yle odasına giderken bilir ki geri döndüğünde bu baba çoktan uykuya dalmış olacaktır. Ve tabii ki beklenen gerçekleşir, anne babanın kapısını usulca kapar ve Ece kuzusu ile sabah keyfi yapar.

Yataktan kalkana kadar çok zor da, yataktan kalktıktan sonra sabahlar çok keyiflidir hakikatten Ece kuzusu ile.

Sonuç olarak bizim cumartesi pazar sabahlarımız biraz stresli geçiyor böyle. :) Taktik savaşları şeklinde :)

Buradan babaya mesaj; madem uyuyacaksın sonunda, neden başında söylemezsin de bu anneyi hem umutlandırır, hem de uğraştırırsın boşu boşuna!

Buradan Ece kuzusuna mesaj; meleğim çok tatlısın da bu anne babaya acısan da biraz geç uyansan diyorum haftasonları!

P.S. Bu fotoğraflar tatildeyken çekildi. Yani baba aslında bütün gün iş-güç derdi olmadan keyif yaptığı halde, gün içinde sık sık şekerleme yapabildiği halde böyle sürünüyor sabahları. İstanbul'daki sabahlarımızı siz hayal edin artık!