5 Ocak 2011 Çarşamba

Adım atıyoruz... Hedef filin arka ayağı...



Ececik 3 aylıktı, kendisine dönence aldık. Hani sabahın köründe uyandığında kendi kendine biraz oyalanabilsin, dönen oyuncaklara baksın, müziğini dinlesin, gece karanlıkta tavana yansıyan bulutları yıldızları seyretsin diye. Öyle olmadı tabi. Dönencenin varlığını bile farketmedi kuzucuk.

Aradan 3 ay geçti, bizimki hafif hafif ilgilenmeye başladı dönenceyle, hayvanları dönerken seyrediyor, müziğe kulak kabartıyor...  O zaman anlamadık derdinin dönen hayvanları yemek olduğunu. Sonradan sonradan adım atmaya bile başladı hedef dönenceye ulaşmak olunca.  Sağ ayağı ile adımını çok güzel, kırıta kırıta atıyor da, iş sol ayağa gelince pek tık yok. Dönenceye ulaşınca da artık neresi denk gelirse, asılıyor ve doğru ağıza. Favorisi filin arka ayağı tabi, tam ağzına layık kuzucuğun. Sonra tadını beğenmeyip yüzünü buruşturuyor, o ayrı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Special design for Bir Ece Masalı by GeCe