Ececik'in çılgın ağlama nöbetleri tüm hızıyla devam ediyor. Her gittiğimiz yerde kıyameti koparıyor. Yolun ortasında bebek arabasında yaygarayı basıp da kendisini kucağa aldırabiliyor. Uyurken çok tatlı da, eğer dışarıdaysak ödümüz kopuyor uyanacak diye.
En enterasanı da bir başkasının kucağında çılgınca ağlarken benim kucağıma gelince, sanki bir on-off düğmesi varmış da düğmesine basılmış gibi anında susuyor. Şimdiden anneci oldu benim fındıkkurdum:).
Benim kucağımda bile ağladığı durumlarda da evin içinde hoplaya zıplaya şarkı söylüyoruz, ancak öyle sakinleşiyor. Favorimiz "Ali Baba'nın Çiftliği". Yalnız şarkıdan Eşeği çıkarmam konusunda herkes hem fikir :), doğru sesi çıkaramıyormuşum.
Yeni çocuk şarkıları oğrenmeliyim. Repertuarımız cok sınırlı :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder