Ece'den ilk anlamlı kelime; AT-DIIII

Çocuk dediğin ilk önce 'anne' demeli dimi?
Hadi o zor, söyleyemedi diyelim, 'baba' desin, 'dede' desin!
Yok, bizimki uzata uzata 'AT-DIIII' diyor.

Aslında oldukça geveze, kendi dilinde bıdı bıdı konuşuyor sürekli, anlatıyor bize birşeyler. 'Baba'yı 'dede'yi de söylüyor tabi de sesler kolay geldiği için söylüyor. Aylardır çıkarıyor bu sesleri ama hala babasına veya dedesine bu şekilde seslenmişliği yok! Onun dışında sanırım 'mamma' diyor, ama çok yemek talep eden bir çocuk olmadığı için emin olamıyorum açıkçası, bilerek mi söylüyor diye. Bir de suya 'buu' diyor galiba. Ama her atma eyleminden sonra mutlaka 'at-dıı' diyor. O yüzden eminim, bunu bilerek söylüyor.

İşin enteresanı önce 'attt' demeye başladı, 3-5 gün sonra da sonuna 'dııı' sını ekledi.
Ve benim için iyi haber; birkaç gündür 'annnn' diyor, birkaç güne kalmaz sonuna 'nee' yi de ekledi mi tamamdır :)



P.S: Dikkatinizi çekerim, Ece'ye bebek diyemiyorum artık. Bebeklikten çıktı kesinlikle ama çocuk da değil aslında. İngilizcedeki toddler'ın bir karşılığı olmalı Türkçede!

Anne kuzusu

Bu aralar hep böyleyiz biz, koala modunda. Hep kucak kucağa.

Özellikle işten geldiğimde kafasını yerleştirmiyor mu böyle omzuma, dolamıyor mu bir de kollarını boynuma, işte o zaman dünya duruyor! Günün hasretini gideriyoruz kucak kucağa.

İş oyuna geldi mi yine babasının peşinde dolanıyor tabi de uykusu geldiyse, karnı acıktıysa, gözü benden başka hiç kimseyi görmüyor.

İşte böyle bir anne kuzusu oldu çıktı Ececik. İnsanın hoşuna da gitmiyor değil hani :)

Kargalar ve biz

Bir pazar sabahı...

Sabahın bir kör vakti...

Kendine düşen görevi titizlikle yerine getirerek sabahın köründe uyanan bir kuzucuk...

'Böyle güzel bir pazar sabahı uyunur mu zaten', diye kendini kandıran bir anne...

Bir de kahvaltısını yeni etmiş kargalar...

Sabah sabah ce-ee yapan, binbir numara binbir oyun ile annesini bilmem kaçıncı defa kendisine aşık eden bir Ececik...

Bu oyunlar karşısında yerinde zıplayan, çocuğun üzerine atlayıp onu öpen koklayan ısıran, etrafta insan olsa deli olduğuna kanaat getirilecek bir anne...

Bir de evde fosur fosur uyuyan baba...

İşte çocuklu hayattan bir haftasonu manzarası.