Ece'nin oyuncaklarla arası pek yok, iki tadına bakıyor, sonra fırlat gitsin, sıradaki gelsin. Özellikle mama sandalyesinde oturuyorsa o sırada, bayılıyor bütün oyuncakları tek tek ve göstere göstere yere atmaya. Gerçi arada sevdikleri de yok değil, pırpır kelebeğin antenlerini seviyor mesela, ağzında döndürüp duruyor.
Ama asıl sevdikleri, aslen oyuncak olmayan ve özellikle de zararlı olan herşey. Cep telefonları, TV kumandası, bilgisayar, biz yemek yerken mutfak masasının üstünde yer alan herşey, çatal bıçaklar, niyeyse kola şişesi... Tabi bunların hiçbirine dokunamadığı ve ağzına sokup tadına bakamadığı için bu kadar cazip geliyor kuzucuğa...
En sevdiği ise daire telefonu. Onu görünce çıldırıyor sevinçten, elleri ayakları ayrı oynuyor. Bir zıplamadığı kalıyor. Akşam işten eve geldiğimde beni görünce bu kadar sevinmiyor valla :( . Uzanıyor, yakalıyor, ağzına sokmaya çalışıyor, yere düşürüyor. Yere düşünce korkuyor, ahizeyi kulağına getiriyorum, her seferinde şaşırıyor çıkan sese :)
Neyse ki kitapları seviyor bir de...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder