3 Eylül 2012 Pazartesi

Dilli Düdük!

Ece kuzusu iyice dillendi artık. Aslına bakarsanız öyle erken konuşan çocuklardan değil Ece, ama geç de konuşmadı, herşey zamanında oldu. Ve hergün söylediği yeni bir kelime, karşısında bizim sevincimiz, şaşkınlığımız o kadar keyifliydi ki, iyi ki de çok erken konuşmamış, adım adım olmuş herşey. Ama bu arada neden doğru durust videoya çekememişim diye yanıyorum şimdi. Önceleri tek tük kelimeler, yarım yamalak cümleler vardı, şimdiyse dilli düdük oldu çıktı.Yakın zamana  kadar hayatımızda sadece "di'li geçmiş zaman" vardı, artık zamanlar da tamam. Olumsuz cümle kurarken "gelme" demiyor da "gel yok" diyor, çok tatlı. Bazen düzeltenler oluyor da, "bırakın diyorum öyle konuşsun, nasıl olsa öğrenecek doğrusunu" O kadar tatlı ki! Olumsuzluk eklerini kullanmaya başladı bile malesef  :(. Çok sürmez yakında biter bu 'yok'lar da. Bir de soru ekleri de yok. Soru soracaksa eğer son kelimeyi uzatarak söylüyor. "Baba geldiiiiiiiiğ" diyorsa bilin ki "baba geldi mi" diye soruyor. Bu hali de çok tatlı.

Asıl bizi şaşırtan ve beni açıkçası biraz da sarsan tarafı, artık karşımızda tercihlerini, duygularını ifade eden, bacak kadar boyuyla bizi onaylayan ya da tehdit edebilen, birşeyleri komik bulup bunu ifade edebilen bir birey var. 

Bugün oyun oynarlarken, Ece'nin sakladığı topu bulan babasına "Aferim baba!" dedi yaa! Geçen gün istediği şeyi yapmadım diye tehdit etti beni sıpa "Ağlarım bak!" diye! Nasıl ağlayacağını da gösterdi sonra. Birşey onu güldürdüyse "kimik (komik)" diyor. Giydiği kıyafet hoşuna gittiyse "beğendim" diyor. "anneme gitmek istiyorum" diyor. Duygularını, tercihlerini ifade ediyor artık.

Bebeklikten çıkıyor olması bir yandan beni sarsıyor, zaman bu kadar çabuk geçmeli mi diye, bir yandan da bu yeni halleri o kadar muhteşem ki keyfini çıkarmaya çalışıyorum.

P.S: Bu yaz gününde fotoğraftaki gibi kışlık botlarla dışarı çıkmak da kendi tercihiydi tabi ki. Sıkıysa çıkarın o botları ayağından! 

Special design for Bir Ece Masalı by GeCe